วันพุธที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2556

บันทึกบอกปริมาณ



นวตกรรมและสิ่งประดิษฐ์ (Innovation) ปี 2555
หอผู้ป่วยกุมารเวชกรรม 4 กลุ่มการพยาบาล โรงพยาบาลพระพุทธบาท   สระบุรี
ชื่อนวตกรรม: บันทึกบอกปริมาณ

1.              หลักการและเหตุผล/ปัญหา
                ผู้ป่วยเด็กที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยกุมารเวชกรรม 4 ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยที่มีปัญหาระบบทางเดินหายใจ เช่น Pneumonia, Asthma, Bronchitis  และจำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยวิธีการพ่นยาขยายหลอดลม การทำกายภาพบำบัดทรวงอก และการดูดเสมหะ ซึ่งในแต่ละวันมีผู้ป่วยที่ต้องดูดเสมหะจำนวนมาก ทำให้บางครั้งพยาบาลเกิดความสับสนในเรื่องปริมาณของเสมหะ ไม่ทราบว่าผู้ป่วยรายใดบ้างที่ไม่ได้ดูดเสมหะ หรือดูดแล้วมีเสมหะปริมาณมากหรือน้อย ส่งผลให้การส่งต่อข้อมูลแก่ทีมสหสาขาวิชาชีพ(แพทย์ พยาบาลและนักกายภาพบำบัด)ขาดประสิทธิภาพ และผู้ป่วยต้องนอนโรงพยาบาลนานขึ้น  รายใดที่ไม่ได้เคาะปอด หอผู้ป่วยกุมารเวชกรรม 4 จึงได้คิดค้นวิธีการบันทึกปริมาณเสมหะ ขึ้น  เพื่อให้ง่ายต่อการทำงานและเพิ่มประสิทธิภาพในการบำบัดผู้ป่วยเด็กที่มีปัญหาทางเดินหายใจ

2.              วัตถุประสงค์การพัฒนานวตกรรม
                                                                                    เพื่อให้ใช้เกิดประสิทธิภาพในการบันทึกและการส่งต่อข้อมูลในทีมสหสาขาวิชาชีพ
                                                                                    เพื่อให้เกิดรูปแบบการบันทึกที่เป็นแนวทางเดียวกันและสะดวกในการทำงาน

3.              วิธีการดำเนินงานพัฒนานวตกรรม
เจ้าหน้าที่ร่วมกันกำหนดว่า ในแบบบันทึกต้องการบันทึกอะไรบ้างที่เป็นประเด็นสำคัญ กำหนดแนวทางการบันทึก คำจำกัดความของปริมาณเสมหะให้เป็นแนวทางเดียวกัน โดยแบ่งความยาวของสายยางออกเป็น 3 ส่วน
- ปริมาณเสมหะมาก หมายถึงปริมาณเสมหะที่ดูดออกมาเต็มสายยางและไหลลงขวด รองรับเสมหะ
       -   ปริมาณเสมหะปานกลาง/พอควร หมายถึง ปริมาณเสมหะที่ดูดออกมา มีไม่เกิน 2 ใน 3 ส่วนของสายยาง
       -   ปริมาณเสมหะน้อย หมายถึง ปริมาณเสมหะที่ดูดออกมา มีไม่เกิน 1 ใน 3 ส่วนของสายยาง

3.2  จัดพิมพ์แบบบันทึก   นำมาทดลองใช้  ประเมินผลและปรับปรุง
3.3  เผยแพร่ผลงาน

4.              ผลการดำเนินงานพัฒนา
                                                                                    มีความสะดวกในการบันทึก ทุกคนเข้าใจตรงกัน บันทึกเป็นไปในแนวทางเดียวกัน
                                                                                    การส่งต่อข้อมูลแก่ทีมสหสาขาวิชาชีพ มีความถูกต้อง ครบถ้วน

5.              การนำไปใช้ในงานประจำ
หลังจากนำไปใช้พบว่าสายยางจากบริษัทมีความยาว 6 ฟุต แต่ของที่ศูนย์รวมเครื่องใช้จัดทำเองมีความยาวไม่เท่ากัน ทำให้มีความคลาดเคลื่อนบางเล็กน้อย จึงให้ข้อเสนอแนะแก่ศูนย์รวมเครื่องใช้ขอให้ทำขนาด 6 ฟุต
ระยะแรกบันทึกด้วยปากกา พบว่าสิ้นเปลืองกระดาษบันทึกเวรละ 1 แผ่น จึงเปลี่ยนเป็นใช้ดินสอบันทึก แล้วลบนำมาใช้ใหม่เมื่อครบ 7 วัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น